Oferta galeryjna

Krótki pobyt w 1990 roku w pracowni Henry’ego Moore’a pod Londynem umożliwił Stanisławowi Wysockiemu bezpośrednie zetknięcie się z twórczością mistrza. Doświadczenie to wywarło znaczący wpływ na jego sztukę, czego przykładem jest prezentowana, odlana z brązu rzeźba pt. "Kobieta", ukazująca jeden z kluczowych motywów w jego dorobku - postać żeńską przedstawioną na granicy abstrakcji. Artysta świadomie wydobył walory użytego materiału, łącząc zróżnicowane faktury – od nieregularnych, patynowanych powierzchni po gładkie, lśniące fragmenty. To szczególne podejście do tworzywa sprawia, że dzieło zachwyca zarówno swoją formą, jak i dopracowanym detalem.

Prezentowany pejzaż przedstawia jeden z najbardziej malowniczych zakątków Ojcowskiego Parku Narodowego – Bramę Krakowską. Formacja skalna, zbudowana z bloków wapieni jurajskich, niegdyś stanowiła fragment szlaku handlowego prowadzącego z Krakowa na Śląsk. Od momentu, w którym Ojców zaczął rozwijać się jako uzdrowisko i miejsce wypoczynkowe, teren ten przyciąga coraz liczniejsze rzesze turystów, zwłaszcza mieszkańców Krakowa.

Wiktor Zin, zafascynowany pięknem Polski, sięgnął po malarską technikę akwareli, która pozwoliła mu niezwykle nastrojowo uwiecznić bogactwo jesiennego pejzażu. Tworząc omawianą kompozycję artysta skupił się wyróżnieniu monumentalnych, jasnych skał, które wyłaniają się zza bujnej, przekwitającej roślinności. Artysta umiejętnie zróżnicował światła i cienie, dodając całej scenie głębi, a zastosowana przez niego rozbudowana paleta barw - od chłodnych zieleni po złociste żółcie, ciepłe pomarańcze i głębokie czerwienie – pozwoliła na oddanie piękna jesiennego popołudnia.

Obraz "Roztocze: wieś Lipowiec – Uprowadzenie" odwołuje się do malowniczo położonej miejscowości Roztocza Środkowego. Krajobrazowe zróżnicowanie terenu zostało uwypuklone przez zastosowany kontrast pomiędzy bujną roślinnością, a szarościami wydającymi się nawiązywać do piaskowców i wapieni charakterystycznych dla regionu. Środkowa część pejzażu wypełniona została przypadkowymi kleksami, plamami intensywnych barw. W lewym dolnym rogu obrazu artysta ulokował postacie, których obecność ilustruje tytułowe uprowadzenie. Marionetkowa postać dziecka wydaje się protestować i opierać postawnej kobiecie. Dynamizm został tutaj przeciwstawiony statyce, a odrealnienie – naturalizmowi. Krępa postać kobiety i jej letni ubiór kontrastuje z nagością i szczupłą sylwetką dziecka. To zróżnicowanie i opozycyjne uwypuklenie, doskonale ilustruje dawne dziecięce obawy i bojaźnie.

Prezentowana w ofercie aukcyjnej praca z 2018 roku oddziałuje na widza chłodnymi odcieniami błękitów i niebieskości. Kompozycja złożona z niewielkich kwadratów w rożnych tonacjach daje efekt iluzji wielopłaszczyznowości płótna i wydaje się emanować zmiennym blaskiem. Elementy przenikają się nawzajem, dając także wrażenie ruchu i ekspresji. Rozedrgana forma silnie kontrastuje z płaszczyzną obrazu – gładką i matową, z ledwo dostrzegalną subtelną, regularną fakturą. Kolor i światło w obrazach Tamary Berdowskiej ma znaczenie symboliczne – skłania do zadumy, medytacji, przywołuje skojarzenia z kosmosem i przypomina o przemijaniu.