Oferta galeryjna

OPIS PRACY:
Maria Teresa Walburga Amalia Christina von Habsburg (1717-1780) była córką cesarza Karola VI Habsburga, niekoronowaną cesarzową Austrii i Cesarzową Rzymską.
Po śmierci męża, Franciszka I Stefana Lotaryńskiego, w 1765 roku Maria Teresa przybrała wdowie szaty i okazywała w ten sposób żałobę już do końca swojego życia, powstałe po tym wydarzeniu portrety cesarzowej przedstawiają ją zatem właśnie w takim stroju. Jednym z najbardziej znanych wizerunków Marii Teresy Habsburg jako wdowy jest dzieło Antona von Marona (1733-1808) z 1772 roku (obecnie w zbiorach Muzeum Regionalnego w Ptuj Ormož w Słowenii). Na podstawie wspomnianego obrazu powstawały wierne kopie, ale także nieco swobodniej nawiązujące do tego przedstawienia wizerunki, z których jeden prezentujemy Państwu w tym miejscu.
Cesarzowa Maria Teresa została ukazana tutaj w wieku dojrzałym, w konwencji portretu reprezentacyjnego, w pozycji siedzącej, w stroju wdowim z krzyżem gwiaździstym na lewej piersi i czarnym, upiętym charakterystycznie welonem na głowie. Cesarzowa trzyma w dłoni dokument, po lewej stronie kompozycji widnieją regalia symbolizujące jej władzę.

2. "Anioł"
Technika: akwarela, pastel, karton
Wymiary: 15 x 10,5 cm
Sygnowany p.d.: "T. Rudowicz"

OPIS PRACY:
Bronisława Rychter-Janowska była nie tylko malarką dworków szlacheckich, ale również pejzaży, często wzbogacanych sztafażem. Charakterystyczne dla jej twórczości są małe formaty prac.
Oferowana niewielka kompozycja zaskakuje swoją złożonością. Obraz ukazuje kobietę w trakcie spaceru po ogrodzie pełnym krzewów i kwiatów. Postać ubrana jest na czarno, jej głowę nakrywa biały kapelusz. W tle artystka umieściła mur i bramę oddzielające pierwszy plan od zielonego gaju. Praca jest przepełniona światłem, które przywodzi skojarzenia ze słonecznym letnim dniem. Ze względu na swój niewielki rozmiar kompozycja jest pozbawiona szczegółów, co wpływa na jej nieprzytłoczoną niczym malarskość.
Obraz posiada wysokie walory dekoracyjne i stanowi interesujący przykład tematyki rodzajowej w malarstwie Bronisławy Rychter-Janowskiej.

OPIS PRACY:
W dorobku Zbigniewa Pronaszki odnaleźć można wiele prac o charakterze pejzażowym, najczęściej ukazują one osadzone w letniej scenerii wiejskie krajobrazy. Warto zauważyć, że w pejzażach artysta chętnie wykorzystywał właśnie technikę akwareli.
Prezentowana praca przedstawia kościół przy klasztorze Karmelitów Bosych w Wadowicach, na co wskazują zarówno bryła budynku, jak i jej charakterystyczne otwory okienne. Widoki z Wadowic i okolic tego miasta wielokrotnie powracały w malarstwie Zbigniewa Pronaszki.
W oferowanej akwareli formistyczne podejście do formy łączy się z subtelną gamą kolorystyczną. Na duże plamy barwne nałożone zostały drobne pociągnięcia pędzla. Zabieg ten buduje głębię i wpływa na walory dekoracyjne kompozycji. Artysta w znamienny dla siebie sposób przetworzył istniejącą przestrzeń w poetycki i pełen wyciszenia lokalny krajobraz. 

OPIS PRACY:
Praca składa się z trzech obrazów przedstawiających żonę Wlastimila Hofmana - Adę, która została sportretowana w trakcie różnych czynności (lektury, robótek ręcznych i snu), podczas rekonwalescencji w łóżku po złamaniu nogi.
Artysta zastosował formę tryptyku, powszechnie wiązaną z malarstwem sakralnym, bądź symbolicznym, do ukazania scen z życia codziennego. Dodatkowo kompozycyjnie prace nasuwają skojarzenie z wybitnym dziełem Andrei Mantegni "Opłakiwanie zmarłego Chrystusa". Zestawienie tych elementów wywołuje pewien dysonans i może wskazywać na chęć podkreślenia przez artystę wagi życia, również w jego prozaicznych i czysto ludzkich przejawach.
Mając na uwadze biografię malarza i jego głębokie uczucie względem żony, można powyższą pracę interpretować jako prywatny i intymny obraz z życia artysty, który postanowił w formie trzech niewielkich, realistycznych obrazów ukazać ukochaną osobę.

PROWENIENCJA:
- kolekcja Jerzego Panka,
- kolekcja prywatna.