Rybak

STANISŁAW GIBIŃSKI

Stanisław Gibiński urodził się w 1882 roku w Rzeszowie, zmarł w 1971 roku w Katowicach. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął pracę w Kolejach Państwowych. Pasja do malarstwa zwróciła uwagę jego przełożonych i stała się powodem przeprowadzki do Krakowa, gdzie w 1908 roku rozpoczął Stanisław Gibiński naukę w Akademii Sztuk Pięknych. Nie jest pewne, czy cieszył się pełnoprawnym statusem studenta, niemniej jednak przez kilka lat doskonalił tam swoją technikę malarską. Nauczycielem Stanisława Gibińskiego był Julian Fałat, którego sztuka zafascynowała początkującego artystę. W późniejszej twórczości stał się naśladowcą swojego mistrza, wielokrotnie podejmując tematy polskiej wsi w rozległych zimowych pejzażach.
Przez całe życie artysta łączył pracę zawodową na kolei oraz obywatelską aktywność z rozwijaniem swojej twórczości malarskiej.
Stanisław Gibiński był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i aktywnym działaczem w Towarzystwie Gimnastycznym "Sokół" - patriotycznej organizacji paramilitarnej. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich.

Malarstwo Stanisława Gibińskiego

Stanisław Gibiński malował w technice akwareli oraz, rzadziej, olejnej. Swoje obrazy wykonywał w pracowni, jednak każde jego dzieło było poprzedzone licznymi studiami z natury.
Artysta stworzył liczne prace inspirowane życiem polskiej wsi. Stanisław Gibiński w czasie urlopów często odwiedzał swojego teścia, który zarządzał nadleśnictwem obejmującym tereny od Sokolnego, wzdłuż doliny rzeki Stryj, aż do Byrczy. Właśnie z tych okolic przede wszystkim pochodzą przedstawienia polowań oraz wiejskich uroczystości (np. "Do kościoła").
Zasłynął również jako zdolny pejzażysta, malował też sceny o charakterze batalistycznym. Wśród najpopularniejszych motywów podejmowanych w kompozycjach przez Stanisława Gibińskiego wymienić można epizody z polowań, sceny wyjścia z kościoła czy przedstawienia rybaków przy pracy.

Prace Stanisława Gibińskiego cechuje szczegółowość, co warte jest odnotowania w kontekście trudnej techniki akwareli, którą najczęściej posługiwał się malarz. Artysta niezwykle precyzyjnie malował niuanse światłocieniowe oraz barwne. Podobnie jak Julian Fałat potrafił odtworzyć nastrój ukazywanej sceny. Stanisław Gibiński przywiązywał dużą wagę do detalu, jednak świadomie rezygnował z nieistotnych szczegółów.

Stanisław Gibiński - wystawy i kolekcje

Stanisław Gibiński chętnie eksponował swoje prace, najczęściej w Krakowie. Od roku 1926 brał udział w wystawach "Niezależnych".

Obrazy Stanisława Gibińskiego znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych, a także w zbiorach muzealnych, m.in. w kolekcji Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku czy Muzeum Okręgowego w Lesznie.

Artykuły na temat twórczości Stanisława Gibińskiego:

"Trudno jest jednoznacznie ocenić na ile atmosfera panująca wówczas w krakowskiej uczelni oddziałała na Stanisława Gibińskiego. Ważne okazało się dla niego zetknięcie zwłaszcza z twórczością Juliana Fałata i Leona Wyczółkowskiego. Z Fałatem, którego uważał za niedoścignionego mistrza, połączyło go zamiłowanie do techniki akwarelowej i podobny repertuar tematów. Z kolei Wyczółkowski mógł go uwrażliwić na problematykę luministycznych obrazów, gdyż sam miał za sobą epizod impresjonistyczny."

"O wartości malarstwa Stanisława Gibińskiego świadczy fakt, że cieszyło się ono i cieszy ciągłym uznaniem i zainteresowaniem odbiorców, bez względu na pojawiające się stale kolejne mody artystyczne. Udało mu się bowiem uchwycić istotę polskiego krajobrazu, a zarazem ocalić świat już nie istniejący – polowań, dawnej wsi i zamieszkującego ją ludu. Trafił on umiejętnie w gusta wielu ludzi, którzy nieustająco wykazują entuzjazm dla malarstwa osadzonego w klimacie Młodej Polski."

"Prawie wszyscy malarze Młodej Polski, zarówno należący do starszej, jak i młodszej generacji, związani z Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie, a także działający poza nią sięgali po motywy ludowe. Dla Stanisława Gibińskiego, wychowanka tejże uczelni zwrócenie się w stronę polskiej wsi i ludu było jak najbardziej naturalne. Malował więc najczęściej sceny obrazujące tradycyjne zajęcia chłopów-sianokosy, żniwa czy kopanie ziemniaków, studia portretowe- wiejskich chłopców, dziadów czy kobiet. Nie wykazywał przy tym pasji etnograficznej, wobec tego jego uwagi, w przeciwieństwie do wielu współczesnych mu malarzy, nie przyciągały dekoracyjne detale strojów ludowych. Obca była Gibińskiemu też, tak żywa w jego młodości idea chłopomanii, która skłaniała artystów do nasycania scen ludowych symbolicznymi treściami."

 ~ Agnieszka Jankowska-Marzec
[Cyt. za: Słowo wstępne do katalogu z wystawy "Stanisław Gibiński 1882-1971 – malarz polskiej wsi", Warszawa 2000.]

Przyjmujemy obrazy Stanisława Gibińskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Stanisława Gibińskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Stanisława Gibińskiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Stanisława Gibińskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY STANISŁAWA GIBIŃSKIEGO